Moritzburg – tu znajduje się jeden z licznych w Niemczech pałaców wodnych i kolejny wspaniały obiekt w okolicy Drezna. Swoją nazwę zawdzięcza księciu Maurycemu (Moritz), który kazał wybudować dla siebie w 1542 r. rezydencję myśliwską. Historia budowli, a w szczególności okres jej największego rozkwitu, jest też ściśle związana z osobą elektora Saksonii, króla Polski Augusta II Mocnego, który w latach 1723-1733 kazał rozbudować w stylu barokowym istniejący pałac i przystosować go do celów wypoczynkowych. Przebudowę przeprowadzono w oparciu o projekt Matthäusa Daniela Pöppelmanna - twórcy drezdeńskiego Zwingera (www.sachsen-tourismus.de). Przy okazji rozbudowy założono również park w stylu barokowym, gdzie na końcu jednej z głównych osi, przy kanale prowadzącym do głównego zamku znajduje się kolejny ciekawy obiekt – bażanciarnia (1800), obok widzimy miniaturowy port z latarnią morską i małym molo (przy dolnym stawie Bärnsdorf).
Pałac służył do 1933 r. jako letnia rezydencja, tu przyjeżdżała saksońska arystokracja na polowania i biesiady. Z tego też powodu wiele elementów zdobniczych wnętrz poświęconych jest dworskiej sztuce polowania. Okaz poroża jelenia szlachetnego uważany jest za największy na świecie, a w jednej w sal wyeksponowano kolekcję 39 patologicznie zniekształconych poroży. Legendarny „moritzburski pokój z piór” otrzymał w 2004 r. Nagrodę Europejską Zachowania dziedzictwa Kulturowego. Około dwóch milionów kolorowych piór tworzy oryginalną kompozycję z paradnym łożem polskiego króla Augusta Mocnego Sasa (www.schloss-moritzburg.de). W części mieszkalnej obejrzymy również piękne meble i zastawę wykonaną w Augsburgu (na wzór mebli Ludwika XVI), cenny zbiór porcelany chińskiej, japońskiej i miśnieńskiej, kolekcję broni myśliwskiej, pozłacane tapety skórzane z XVII w. i malowidła Luisa de Sylvestre, w podjeździe wystawiono pojazdy konne z XVIII i XIX w. Zamek słynie też z wielu rzeźb i stiukowych dekoracji z piaskowca (za: www.wikipedia.de). W latach 1933-1945 pałac zamieszkiwał książę Ernst Heinrich von Sachsen, po zakończeniu wojny i wywłaszczeniu w 1945 r. jego rodzina spakowała część cennych przedmiotów w skrzynie i zakopała na terenie parku. Zdecydowaną większość tych skarbów wykopali żołnierze Armii Radzieckiej a te nieliczne, które pozostały, zostały znalezione dopiero w 1996 r. przez grupę archeologów-amatorów. Od 1949 r. uruchomiono tu muzeum. Dzięki swojej malowniczej bryle i bajkowemu położeniu pałac jest często miejscem kręcenia filmów (np. czeska bajka „Trzy orzeszki dla kopciuszka”). Namawiam wszystkich do odwiedzenia tego miejsca, a szczególnie tych, którzy decydują się na zwiedzanie Drezna (stąd to już tylko 20 min jazdy samochodem), naprawdę warto!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz