Nad rzeką Morawicą – Opava, Hradec nad Morawicą

Kilkanaście kilometrów za przejściem granicznym Pietraszyn-Sudice, na zbiegu śląskich rzek Opawy i Morawicy leży miasto Opawa. Najstarsza dochowana pisemna wzmianka o Opawie jako osadzie leżącej na skrzyżowaniu szlaków handlowych datowana jest na rok 1195. O strukturze miejskiej mowa jednak aż w dokumencie wydanym przez Przemysła I w roku 1224. Miasto utrzymywało się z handlu, rolnictwa oraz wyrobów rzemeślniczych. Na początku XIV w. Opawa staje się w ramach Korony Czeskiej centrum Księstwa Opawskiego. W roku 1742 po przegranej wojnie Austrii z Prusami o „dziedzictwo austriackie“ Opawa stała się stolicą tzw. austriackiego Śląska i jednocześnie siedzibą urzędów oraz administracji ziemskiej. W roku 1820 miał tu miejsce „Kongres Świętego Przymierza“, na którym spotkali się najważniejsi europejscy monarchowie oraz dyplomaci tego okresu. Pod koniec II wojny światowej Opawa poniosła ogromne straty w ramach tzw. Operacji Ostrawskiej. Znaczna część miasta została zniszczona, pomimo tego udało się uratować szereg zabytków kulturalnych i historycznych. Do najstarszych dochowanych zabytków zalicza się klasztor franciszkanów oraz kościół pw. św. Ducha, wybudowany przed rokiem 1269 oraz kościół dziekański pw. Wniebowstąpienia Maryi Panny, barokowy pojezuicki kościół św. Wojciecha z lat 1676-1681, do którego przylega budynek dawnego kolegium jezuickiego (dziś siedziba Archiwum Ziemskiego), barokowe pałace miejskie Sobków i Blücherów z XVIII w., dom handlowy Breda z lat 1927-1928 autorstwa Ludwika Bauera (www.opava-city.cz).

Opawa jest miastem bogatym w historię i zabytki, także znaczącym centrum kulturalnym regionu. Już od roku 1805 działa tutaj Teatr Śląski. W roku 1814 rozpoczęło w Opawie swą działalność najstarsze muzeum w Republice Czeskiej, jego tradycję kontynuuje dziś Śląskie Muzeum Ziemskie wzniesione w latach 1893-1895 w stylu historyzującym. W grudniu odbywa się na obydwu rynkach jarmark bożonarodzeniowy (już teraz na niektórych niektórych straganach można kupić gorący poncz).

Kilka km dalej na południe, w Hradcu nad Morawicą, znajduje się bardzo interesujący obiekt historyczny, swoiste „dwa w jednym”, a mianowicie zamek składający się z zabudowań zewnętrznych o charakterze obronnym – z czerwonej cegły oraz zamek biały – znajdujący się w środkowej części  areału. Zamek był kiedyś pograniczną twierdzą, położoną na blisko 60 ha wzgórzu z otaczającym go parkiem w stylu angielskim. Zgodnie z legendą, w 965 r. spotkał się tu orszak ślubny córki czeskiego księcia Bolesława I, Dąbrówki, z orszakiem polskiego księcia Mieszka I, jej przyszłego męża.
Na przełomie XVI i XVII w. nastąpiła przebudowa na renesansowy pałac istniejącego tu już wcześniej gotyckiego zamku. Od 1777 r. miejscowość należała do hrabiów Lichnowskich. W Hradcu gościli słynni artyści – Beethoven (zatrzymał się także w Opavie i Głogówku), Liszt i Paganini. Na pamiątkę tych odwiedzin co roku odbywa się tu festiwal im. Beethovena.
W XIX w. dokonano zmian wyglądu tzw. Białego Pałacu (Bílý zámek). Dobudowano zespół Czerwonego Pałacu (Červený zámek), będący kopią niemieckiego średniowiecznego zamku. Wzniesiono także tzw. Białą Wieżę (Bílá věž). Podczas II wojny światowej obiekt został uszkodzony, jednak odrestaurowano go. W Czerwonym Pałacu umieszczono hotel, restaurację i salę koncertową, a w Białym – muzeum (www.werttrew.fora.pl).

Obydwie miejscowości są atrakcyjnymi celami turystycznymi (również miłośnicy czeskiej kuchni i piwa nie odjadą stąd rozczarowaniJ), leżą blisko granicy z Polską i są ze wszech miar godne polecenia na jednodniowy wypad.